علائم سندروم متابولیک در کودکان
علائم سندروم متابولیک در کودکان :(مدت زمان مطالعه این مقاله : 2 دقیقه)
سندرم متابولیک در کودکان، مجموعه‌ای از عوامل خطرساز مربوط به بیماری‌های قلب و عروق (فشار خون، تغییر متابولیسم گلوکز، دیس لیپیدمی و چاقی شکمی) است .که اغلب در کودکان چاق ایجاد می‌شود تعریف سندرم متابولیک به دلیل طبقه بندی غیریکنواخت آن و دشواری در ارزیابی اختلالات مرتبط، آسان نیست و به دلیل تفاوت‌های نژادی، بلوغ و فقدان برخی زمینه‌های بیماری قلب و عروق، تعریف این سندرم در کودکان حتی دشوارتر نیز هست.
علائم سندرم متابولیک در کودکان کدام است؟
علائم بالینی که در سندرم متابولیک کودکان مشاهده می‌شود، عبارتند از:
چاقی :
میزان چاقی و شیوع سندرم متابولیک در کودکان و مقاومت به انسولین کاملا مشهود است. چاقی بر اساس شاخص توده بدنی (BMI) تشخیص داده می‌شود، و کودکانی که از نظر جنسیت و سن دارای صدک ۸۵ BMI ≥ هستند، چاق محسوب می‌شوند. علاوه بر این، تجمع چربی احشایی، مستقل از میزان چاقی، به شدت با سندرم متابولیک دوران کودکی مرتبط است. چاقی احشایی را می‌توان با استفاده از دور کمر، نسبت دور کمر به باسن و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی تخمین زد. روش دیگر، محاسبه نسبت دور کمر به قد در کودکان بوده و نسبت ۰٫۶ یا بیشتر نشان دهنده افزایش خطر ابتلا به سندرم متابولیک است. اعتقاد بر این است که کاهش اندازه‌های دور کمر می‌تواند خطر متابولیک قلبی را در بین کودکان بهبود بخشد و این نشان می‌دهد که اندازه دور کمر باید در غربالگری معمول کودکان در نظر گرفته شود.
دیس لیپیدمی:
افزایش نسبت تری گلیسیرید به HDL، می‌تواند علامت افزایش لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) در نوجوانان باشد. این موضوع خطر ابتلا به سندروم متابولیک را بالا می برد.
فشار خون:
فشار خون بالا، یک جزء مهم از سندرم متابولیک و یک عامل خطر قابل تغییردر این بیماری است.
قند خون بالا :
مقاومت به انسولین و عدم تحمل گلوکز (اختلال گلوکز ناشتا یا اختلال تحمل گلوکز)، باعث کاهش ظرفیت ترشح انسولین می‌شود. استعداد فرد برای مقاومت به انسولین با افزایش چاقی مرکزی تشدید می‌شود.
کدام کودکان بیشتر در معرض سندرم متابولیک هستند؟
سندرم متابولیک شامل مجموعه‌ای از عوامل خطر قلبی – عروقی (فشار خون، تغییر متابولیسم گلوکز، دیس لیپیدمی و چاقی شکمی) است که در کودکان چاق بالای ۱۰ سال رخ می‌دهد. با این حال، سندرم متابولیک می‌تواند در افراد لاغر نیز رخ دهد که نشان می‌دهد چاقی صرفا یک علامت برای وجود این سندرم است، نه یک علت!
