نارسایی مزمن وریدی یک اختلال شایع بوده که عروق پا را تحت تأثیر قرار می‌دهد. نارسایی مزمن وریدی یک بیماری است که در طی چندین سال و به دلیل عملکرد نامناسب دریچه‌های وریدی شکل می‌گیرد. علائم اولیه این بیماری شامل تورم مچ و ساق پا است. در صورتی که این بیماری تحت مداوا قرار نگیرد، ممکن است مویرگ‌های اطراف ورید مبتلا پاره شده و باعث تغییر رنگ پوست به قرمز مایل به قهوه‌ای شوند. به علاوه، زخم‌های بهبود نیافته که به آنها زخم استاز گفته می‌شود شکل می‌گیرند.
نارسایی مزمن وریدی زمانی اتفاق می‌افتد که وریدهای پا قادر به بازگرداندن خون به سمت قلب نباشند. (سرخرگ‌ها خون را از قلب به سمت اندام‌ها حمل می‌کنند در حالی که وریدها خون را از قسمت‌های مختلف بدن به سمت قلب می‌برند). مشکلات دریچه‌ها در وریدها باعث می‌شود که خون به جای این که به سمت قلب هدایت شود، در هر دو جهت شود. در صورتی که این دریچه‌ها به درستی کار نکنند باعث تجمع خون در پاها می‌شوند. در صورتی که نارسایی وریدی مزمن تحت مداوا قرار نگیرد، درد، تورم و زخم‌های واریسی به وجود می‌آیند. نارسایی مزمن وریدی تهدید خطرناک برای سلامتی محسوب نمی‌شود ولی باعث ایجاد درد و ناتوانی می‌شود.